Herinneringsplekken

door Herman van der Wusten, Peter Groote & Tom Holland
Geografie, Planologie & Internationale Ontwikkelingsstudies, UvA & Faculteit Ruimtelijke wetenschappen, RUG

Schokkende gebeurtenissen zoals de Tweede Wereldoorlog blijven – al dan niet vervormd en soms diep weggeborgen – in de herinnering hangen. Bij degenen die de verovering, bezetting en bevrijding en alles wat daarmee samenhing zelf meemaakten en overleefden. En bij latere generaties die erover hoorden via verhalen uit eigen kring, lessen op school en via de media. Ons beeld van WO II is door eigen ervaringen en beeldvorming van anderen ingegeven en tot een geheel verwerkt. Het is niet noodzakelijk voor iedereen gelijk.

Bepaalde instanties en personen hebben bewust een stempel op herinneringen en beeldvorming van het verleden gedrukt door geprefereerde beelden en verhaallijnen in omloop te brengen en te houden. Dat gebeurde met uiteenlopende motieven. De regering wilde in de vroege naoorlogse jaren vooral de ongebroken nationale eenheid benadrukken. Verschillende verzetsgroepen wilden de uiteenlopende eigen ervaringen naar voren brengen. Slachtoffers en vervolgden wilden soms een eigen plek om te rouwen, op den duur vaak ook genoegdoening. Velen wilden lessen trekken voor de toekomst.

Gedenktekens met ornamenten en teksten in de openbare ruimte zijn opgericht om de herinnering aan de Nederlandse Tweede Wereldoorlog levend te houden. Hun verwijzende functie komt tot uiting in de vormgeving, maar vaak ook in de gekozen locatie en wordt extra benadrukt in de collectieve rituelen eromheen.

Dit drieluik is een geografische speurtocht naar de gedenktekens van 40-45. Allereerst bekijken we het bestand van min of meer officieel erkende gedenktekens. Dan belichten we de geschiedenis van de Hollandsche Schouwburg van theater tot gedenkplaats. Tot slot richten we ons op een recente ontwikkeling, de door een Duitse kunstenaar geïntroduceerde, particulier geïnitieerde Stolpersteine. Deze ‘struikelstenen’ verschijnen nu ook in Nederland in het plaveisel bij huizen van door de nazi’s gedeporteerde en vermoorde bewoners.

Lees hieronder het eerste artikel van het drieluik: 'Onze 3651 oorlogsmonumenten.'

 




U kunt het artikel ook downloaden


Printversie